
به گزارش انرژی و نیرو، در ماه گذشته، دوستان، خانواده و آشنایان از من پرسیدهاند که چرا قبوض برق آنها ناگهان سر به فلک کشیده است. یکی از دوستان نوشت: «کنجکاوم بدانم آیا نظری درباره دو برابر یا حتی سه برابر شدن قبوض برق دارید؟ مردم منطقه من شوکه شدهاند. در دو ماه، قبض من دو برابر شد.»
من در فینیکس زندگی میکنم و در واقع قبوض برق ما معقول است، زیرا از ایستگاه تولید برق «پالو ورده» خدمات دریافت میکنیم. با وجود گرمای شدید این منطقه، قبض برق من به ندرت از ۳۰۰ دلار فراتر میرود، مگر در ماه جولای.
اما این وضعیت در همه جا صادق نیست. از میدوست تا جنوب شرقی آمریکا، مردم با قبوضی مواجهاند که چندین برابر بالاتر از این رقم است. دلایل افزایش ناگهانی فقط «استفاده بیشتر از برق» یا «تابستان گرم» نیست؛ واقعیت پیچیدهتر است و حل آن آسان نخواهد بود.
پنج عامل اصلی که قبض برق شما را شکل میدهند:
رشد هوش مصنوعی موجب افزایش ساخت مراکز داده شده است و این مراکز به شدت پرمصرف هستند و اغلب ۳۰ برابر مراکز داده سنتی برق مصرف میکنند. یک مرکز هوش مصنوعی میتواند به اندازه ۸۰ هزار خانه برق مصرف کند و پیشبینی میشود تا سال ۲۰۳۰، مراکز داده به ۳۰ گیگاوات ظرفیت جدید نیاز داشته باشند—معادل ۳۰ نیروگاه هستهای. برای پاسخ به این تقاضا، شرکتهای برق به سرعت در حال اضافه کردن خطوط انتقال و بهروزرسانی شبکه هستند و این هزینهها به طور حتم روی قبوض مشتریان ظاهر میشود. در عین حال، شرکتهایی که برق را در بازارهای رقابتی میفروشند، سود قابل توجهی کسب میکنند.
گاز طبیعی حدود ۴۰٪ تولید برق آمریکا را تأمین میکند و صادرات گاز طبیعی مایع (LNG) آمریکا طی هفت سال گذشته تقریباً هفت برابر شده است. وقتی خریداران آسیایی یا اروپایی قیمت محمولهها را افزایش میدهند، خانوارهای آمریکایی بهطور غیرمستقیم آن را در قبوض خود احساس میکنند. به عبارت ساده، شما اکنون با جهان برای همان سوخت رقابت میکنید و تقاضای جهانی بالا است.
در جولای ۲۰۲۵، دماهای رکوردشکن در سراسر کشور گزارش شد و یک «گنبد گرمایی» رطوبت بالا را به دام انداخت و تقاضای اوج برق به ۷۵۸،۱۴۹ مگاوات ساعت در یک ساعت رسید: یک رکورد تاریخی برای آمریکا! مصرف تهویه مطبوع افزایش یافت و در بسیاری مناطق، شرکتهای برق مجبور شدند برق گرانقیمت بازار معامله را خریداری کنند که این هزینهها در قبوض ماهانه پخش میشود.
شبکه برق آمریکا قدیمی است و تحت فشار بارهای جدید قرار دارد. بیش از ۷۰٪ خطوط انتقال و ترانسفورماتورها بیش از ۳۰ سال عمر دارند. جایگزینی و ارتقای آنها هم ضروری و هم پرهزینه است. هزینههای تحویل—بخشی از قبض که شامل تیرها، سیمها و ترانسفورماتورها برای انتقال برق است—در سالهای اخیر به شدت افزایش یافته است.
سیاستها بهروز نمیشوند. لغو معافیتهای مالیاتی انرژی پاک و مشکلات صدور مجوز، نصب ظرفیتهای جدید را به تأخیر انداخته است. در عین حال، فشار بر الکتریکی شدن—خودروهای برقی، پمپهای حرارتی و لوازم برقی—تقاضای برق را سریعتر از توانایی شرکتها برای توسعه ظرفیت افزایش میدهد.
هزینههای سرمایهای اولیه هستهای بالاست، اما پس از ساخت، هزینههای عملیاتی بسیار پایدار است—حدود ۹.۳ سنت به ازای هر کیلووات ساعت. نیروگاههای هستهای به بازارهای جهانی گاز وابسته نیستند و میتوانند به طور مداوم با ظرفیت بالا کار کنند.